Lidia Senra: “A loita sempre vale; teño a esperanza de que a xente acabará vivindo dignamente”Con esta frase resuamiase a entrevista que aparecía no Xornal por teres recibido o Pedrón de Ouro deste ano. Eu tiven a sorte de coñecer a Lidia Senra hai uns anos, nun encontro sobre mulleres que organizamos no Colexio de Educadoras e Educadores Sociáis de Galicia. Eu non sabía dela, máis foron varias as persoas que, ao saberes que andabamos a organizar un encontro sobre o tema da muller, me insistiron en que non podía faltar Lidia Senra.
O certo é que, ainda que foron varios os temas que tocamos, as experiencias que coñecemos, as persoas que nos falaron, ... Lidia aousou unha fonda impresion nas asistentes coas que tiven a oportunidade de falar: amosounos unha realidade tan descoñecida como cercana: a de das mulleres do noso pais que viven e traballan no campo. E non só é de admirar o seu coñecemento da realidade, transmiteo con paixon, contaxianos, non podemos quedar indiferentes. Non pretendo exaxerar, mais diría que foi un antes e un despóis a hora de mirar a nosa realidade.
Nese mesmo encontro tamen tivén a ocasión de coñecer a outra muller da que si sabía pero a traverso dos seus libros: Gemma Lienas. Os seus "Diarios de Carlota", especialmente os dous primeiros (O diario violeta de Carlota e O diario Vermello de Carlota"), son para min referencias educativas dun grande interés. Achegan á xente mais nova diversas realidades: a situación da muller no primeiro caso, a segunda á sexualidade, e outros dedicados á violencia entre iguais, outro ás drogas, ...). Tamén resultou moi interesante coñecela en persoa, compartir con ela as súas experiencias e a súa perspectiva
"Levandolle a contraria" a unha das nosas representantes no Parlamento de Galicia, Carme Adán (Os imprescindíbeis, as intercambiábeis, Xornal 10/06/2011), eu diría que sí, que hai moitas mulleres "imprescindibles" e para mostra un par de exemplos, ou tres se engadimos á deputada.
